Machu Picchu - Stary Szczyt.

Imperia. Każde ma swój początek i ma swój kres. Jedne padają jak założyciel jego umiera (np. imperium Macedońskie) a inne trwają przez tysiąclecia (np. imperium Rzymskie). Jedni nie budowali praktycznie nic (np. imperium Hunów) a drudzy pozostawiali po sobie wspaniałe budowle (np. Egipt). I właśnie budowlami się zajmę. A dokładniej jednym miastem. Machu Picchu.

Imperium Inków. To ci co mieli wspaniałe drogi, a nie znali koła. W sumie znali ale nie używali. Tych dróg wybudowali około 40 tysięcy kilometrów. Dużo. Ale też mieli jedno, wspaniałe miasto. Jedno w znaczeniu że wyjątkowe. Machu Picchu.

Miasto wyżej wymienne, zostało wybudowane w II połowie XV wieku. Czyli w podobnym czasie, kiedy Krzysztof Kolumb postawił swoją nogę na nowym świecie. Zostało wybudowane wysoko nad poziomem morza, bo najniższy swój punk miało 2090 metrów n.p.m a najwyższy 2400 metrów n.p.m.. To jednak spora wysokość. Miasto było swego rodzaju stolicą. Odbywały się tam główne obrzędy religijne, było to też centrum gospodarcze i obronne.

Machu Picchu zostało zbudowane z kamienia. Dzięki swojemu umiejscowieniu, nie musiano wszędzie budować muru. Część jego obowiązku przejęły strome skały. Miasto składało się z dwóch części. Górnej tak zwanej ceremonialnej, gdzie były wszystkie pałace i dolnej części, mieszkalnej. W części mieszkalnej znajdowały się słynne tarasy. Na taras o wymiarach od 2 do 4 metrów szerokości, na których uprawiano różnorakie warzywa.

Miasto zostało opuszczone ok. 1537 roku z nieznanych przyczyn. Nawet 100 lat nie było zamieszkane. Machu Picchu odkrył Hirman Bingham 24 lipca 1911 roku. Wracał tam kilkukrotnie, badając zagadkowe miasto. Potem miasto coraz częściej odwiedzali archeolodzy i dzisiaj już jest atrakcją turystyczną. Zalicza się też do siedmiu nowych cudów świata.